نقد و بررسی بازی The Medium | مدیوم

در این قسمت از  ایکستراگیم   به نقد و بررسی بازی The Medium | مدیوم بازی The Medium یک بازی ویدئویی ترسناک و ماجرایی است که توسط استودیوی لهستانی Bloober Team توسعه داده شده است می پردازیم. این بازی در تاریخ ۲۸ ژانویه ۲۰۲۱ برای پلتفرم‌های Windows و Xbox Series X/S منتشر شد. داستان بازی درباره یک زن به نام ماریان است که دارای توانایی‌های ویژه‌ای است که به او اجازه می‌دهد به دنیای ارواح سفر کند. او باید رازهای مرتبط با مرگ خود و دنیای ارواح را کشف کند.

اطلاعات بازی The Medium | مدیوم

ژانر: ترسناک، ماجراجویی
تاریخ انتشار: 9 بهمن ۱399
پلتفرم‌ ها: PlayStation 5, Xbox Series X and Series S,  PC
ناشر بازی: Bloober Team
شرکت سازنده: Bloober Team
درجه سنی بازی: 18+

نگاهی به بازی  The Medium | مدیوم

بازی The Medium داستانی پیچیده و مرموز دارد که حول محور شخصیت اصلی، ماریان، می‌چرخد. او یک مدیوم است که توانایی برقراری ارتباط با دنیای ارواح را دارد. داستان بازی در دو جهان موازی رخ می‌دهد: دنیای واقعی و دنیای ارواح. ماریان با کابوسی مکرر درباره یک دختر کوچک و شلیک گلوله‌ای که او را می‌کشد، مواجه است. پس از مرگ پدرخوانده‌اش، توماس، ماریان یک تماس تلفنی از مردی به نام توماس دریافت می‌کند که از او می‌خواهد به هتلی متروکه به نام نیوا بیاید. توماس ادعا می‌کند که پاسخ‌های مربوط به توانایی‌های ویژه ماریان در آنجا وجود دارد.

ماریان به نیوا می‌رود و با دنیای ارواح که توسط یک موجود مرموز به نام “The Maw” تسخیر شده است، مواجه می‌شود. او باید با استفاده از توانایی‌های مدیومی‌اش معماها را حل کند و راهی برای زنده ماندن پیدا کند. گیم‌پلی The Medium بر پایه کاوش در دو جهان موازی استوار است. بازیکن باید معماها را در هر دو جهان حل کند و از توانایی‌های ویژه ماریان برای پیشروی استفاده کند. بازی از دیدگاه سوم شخص ارائه می‌شود و شامل مکانیک‌هایی مانند “پیش‌بینی” و “توانایی خروج از بدن” برای حل معماها است.

بلوبر تیم، سازنده بازی‌های ترسناک مانند Layers of Fear، Observer و Blair Witch، با بازی The Medium اثری متفاوت ارائه کرده است. این بازی به عنوان مهم‌ترین اثر بلوبر تیم تا کنون معرفی شده و با نمایش‌های جالب و ایده متفاوت جریان همزمان در دو جهان، توجه زیادی را جلب کرده است. The Medium برای ایکس باکس سری ایکس|اس و پی‌سی منتشر شده و از کنسول‌های نسل هشتم صرف‌نظر کرده است. بازی از همان ابتدا بازیکن را با داستان جذاب و جهان خود درگیر می‌کند. وقایع بازی با مرگ شخصیتی به نام جک آغاز می‌شود و ماریان، شخصیت اصلی بازی، با تماسی مرموز به منطقه‌ای کشیده می‌شود که سرآغاز اتفاقات عجیب و غریب است.

داستان و روایت بازی، نقطه قوت اصلی The Medium است. داستان پر رمز و راز از ابتدا بازیکن را درگیر می‌کند و بازی در ارائه پاسخ به سوالات بازیکن موفق عمل می‌کند. ابزارهای مختلفی مانند یادداشت‌ها، بازسازی صحنه‌های گذشته و بررسی اشیاء به روایت داستان کمک می‌کنند. با این حال، پایان‌بندی بازی ضعیف است و احساس یک اختتامیه ناقص را به بازیکن می‌دهد، به طوری که بازیکن با سوالات بی‌جواب زیادی تنها می‌ماند.

شخصیت‌پردازی کاراکترها، از جمله ماریان با قدرت‌های ویژه‌اش، به خوبی انجام شده است. شخصیت‌های دیگری مانند دخترکی عجیب به نام Sadness و شخصیت قابل بازی دیگر نیز پرداخت خوبی دارند و پیچیدگی‌های شخصیتی خود را نشان می‌دهند. با وجود ضعف در پایان‌بندی، داستان کلی بازی جذاب و درگیرکننده است و عناصر مختلفی که دست به دست هم داده‌اند، تجربه لذت‌بخشی را برای بازیکن فراهم می‌کنند.

The Medium با طراحی محیط‌های تاریک و متنوع، به خوبی توانسته است یک اتمسفر مرموز و دلهره‌آور ایجاد کند. استفاده از نورپردازی خاص و طراحی صحنه‌های پرجزئیات، به ایجاد یک فضای ترسناک و سنگین کمک کرده است. صداگذاری و موسیقی در The Medium به شدت موثر و درگیرکننده است. همکاری آکیرا یامائوکا، آهنگساز مشهور سری Silent Hill، به تقویت حس ترس و ایجاد جو مناسب کمک کرده است. صداهای پس‌زمینه و موسیقی به خوبی با محیط‌های تاریک و مرموز بازی هماهنگ هستند و به تقویت احساس وحشت کمک می‌کنند. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد بازی، تعامل با دو جهان همزمان است. این ایده نوآورانه به طور مداوم حس عدم امنیت و دلهره را تقویت می‌کند، زیرا بازیکنان باید با تهدیدات موجود در هر دو جهان مقابله کنند.

یکی از مشکلات عمده The Medium این است که مواجهه با هیولاها و موجودات ترسناک در بازی، بیشتر به صحنه‌های سینمایی محدود شده و به ندرت حس واقعی ترس را منتقل می‌کند. این موجودات، در عمل، چالشی برای بازیکنان به وجود نمی‌آورند و بیشتر به عنوان عناصر بصری ترسناک عمل می‌کنند تا موانع واقعی در گیم‌پلی. بخش‌های مخفی‌کاری و تلاش برای دوری از دشمنان به ندرت احساس تنش واقعی را به بازیکن القا می‌کنند. بسیاری از مواقع، اشتباهات در این بخش‌ها بدون عواقب جدی باقی می‌مانند و بازیکنان به راحتی از موانع عبور می‌کنند، که به کاهش احساس ترس کمک می‌کند.

The Medium در طراحی معماها و پازل‌ها، به رغم بهره‌گیری از مکانیک‌های دو جهان، دچار تکراری بودن و یکنواختی است. این مسئله موجب می‌شود که گیم‌پلی بازی در طولانی‌مدت خسته‌کننده و کم‌تحرک شود و از میزان درگیری و هیجان بازی کاسته شود. در مجموع، The Medium در ایجاد یک فضای ترسناک و دلهره‌آور موفق بوده است، اما در ایجاد حس ترس واقعی و معنادار از طریق مکانیک‌های گیم‌پلی و چالش‌های آن، به حدی که بسیاری از بازی‌های ترسناک دیگر موفق هستند، ناکام مانده است. تجربه بازی بیشتر بر روی اتمسفر و روایت داستان تمرکز دارد تا بر روی ایجاد ترس واقعی، که ممکن است برای کسانی که به دنبال یک تجربه ترسناک خالص هستند، کافی نباشد.

در نگاه اول، داستان به نظر کلیشه‌ای می‌آید؛ سفر به مکانی مرموز برای کشف رازها و پاسخ به سوالات. این شروع آشنا، به نظر می‌رسد که مشابه بسیاری از داستان‌های ترسناک دیگر باشد، جایی که شخصیت اصلی به مکان‌های عجیب و تاریک می‌رود تا پاسخ‌هایی را بیابد. اما داستان بازی به سرعت از این کلیشه‌ها فاصله می‌گیرد و به مسیرهای جذاب و پیچیده‌ای می‌رسد که باعث ایجاد تنش و پیچیدگی می‌شود. شخصیت مارین به خوبی پرداخته شده است و توسعه منطقی و اصولی دارد. همچنین، داستان با ایجاد تعلیق و کشش، تجربه‌ای جذاب و دلنشین ارائه می‌دهد.

با این حال، بازی با یک مشکل بزرگ مواجه است: ریتم کند داستان در نیمه اول بازی. این کندی باعث می‌شود که بازی یکنواخت به نظر برسد و سرعت پیشرفت داستان کاهش یابد. در حالی که نیمه دوم بازی و به خصوص پایان‌بندی بسیار جذاب و هیجان‌انگیز است و ریتم داستان را بهبود می‌بخشد، این کندی اولیه ممکن است برخی از بازیکنان را آزرده کند.

The Medium در نهایت، به خوبی در زمینه داستان‌گویی و خلق تعلیق عمل کرده است، خصوصاً در نیمه دوم بازی. در گیم‌پلی، بازی به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: حل معماها و پازل‌ها و سکانس‌های تعقیب و مخفی‌کاری. پازل‌های بازی شامل جابه‌جایی میان دو جهان مختلف و تعامل با هر دو واقعیت به طور همزمان است که ایده‌ای خلاقانه و جذاب به حساب می‌آید. با این حال، گاهی اوقات بازی به دلیل استفاده زیاد از مکانیک‌های تکراری، از جذابیت آن کاسته می‌شود. در نهایت، The Medium به عنوان یک بازی روان‌شناختی ترسناک، در ارائه داستانی جذاب و پرتعلیق موفق است، اما ممکن است در بخش‌های خاصی از گیم‌پلی و ریتم داستان با مشکلاتی مواجه باشد.

تصاویر محیط بازی The Medium | مدیوم

نکات مثبت و منفی بازی The Medium | مدیوم

از نکات مثبت بازی می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

1. داستان خلاقانه و جذاب: بازی از داستانی پیچیده و جذاب برخوردار است که حول محور شخصیت مارین با توانایی‌های ماوراءالطبیعه می‌چرخد. این داستان شامل پیچش‌های داستانی و تحولات غیرمنتظره‌ای است که تجربه‌ای منحصر به فرد را ارائه می‌دهد.
2. پرداخت مناسب شخصیت‌ها: شخصیت مارین به خوبی توسعه یافته و در طول بازی تغییرات منطقی و معناداری را تجربه می‌کند.
3. تجربه همزمان دو واقعیت: مکانیک منحصر به فرد Dual-Reality که به بازیکنان امکان می‌دهد همزمان در دو جهان متفاوت تعامل داشته باشند، تجربه‌ای جدید و خلاقانه را فراهم می‌کند. این مکانیک در حل پازل‌ها و پیشبرد داستان نقشی کلیدی دارد.
4. گرافیک چشم‌نواز و طراحی محیط: بازی از نظر بصری بسیار قوی است و طراحی‌های محیطی با جزئیات بالا و اتمسفر ترسناک به خوبی پیاده‌سازی شده است.
5. موسیقی و صداگذاری با کیفیت: موسیقی متن بازی که توسط آکیرا یامائوکا ساخته شده، و همچنین صداگذاری دقیق، به ایجاد اتمسفر ترسناک و غنی کمک می‌کند.
6. چالش‌های ذهنی: پازل‌ها و معماهای بازی به خوبی طراحی شده‌اند و استفاده از مکانیک Dual-Reality در حل آن‌ها، تجربه‌ای چالش‌برانگیز و متفاوت را ارائه می‌دهد.

از نکات منفی بازی می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

1. کندی در پیشرفت داستان: نیمه‌ی ابتدایی بازی از ریتم کندی برخوردار است که می‌تواند باعث ایجاد حس یکنواختی و خستگی در بازیکنان شود.
2. نقص در ایجاد ترس و تنش: با وجود طراحی‌های ترسناک و استفاده از هیولاها، بازی در ایجاد حس واقعی ترس و تنش در بازیکنان ناکام می‌ماند. رویارویی با دشمنان و هیولاها به ندرت چالشی جدی را ایجاد می‌کند.
3. گیم‌پلی یکنواخت: در حالی که مکانیک Dual-Reality جالب است، گیم‌پلی بازی به طور کلی می‌تواند دچار تکرار و یکنواختی شود، خصوصاً در بخش‌های مربوط به جست‌وجو و حل پازل‌ها.

گیم پلی بازی The Medium | مدیوم